Pomimo nacisku na porządek świata Bhāgavata doskonale zdaje sobie sprawę, że świat zmierza do anarchii i degradacji. Polityka bez zasad, skorumpowana władza, niesprawiedliwi ludzie. Prawe osoby żyją w świecie, w którym wiele rzeczy jest poza ich kontrolą, a czas jest właśnie tym, co możemy kontrolować najmniej. Ruch czasu jest istotnym wyznacznikiem kondycji człowieka, a zatem Purāṇa wykazuje troskę o systematyczne opisywanie czasu – przemijających wieków, genealogii królów, ruchów planet i cykli stworzenia.
Read more →

Idea dialogicznego Vaisnavismu jest nieco nietypowa, choć nie powinna. “Dialogiczny” zakłada dialog. Oznacza conajmniej dwie osoby rozmawiające ze sobą. Wtedy mamy rozmowę. Dialog oznacza wymianę, podczas gdy wielbiciele myślą, że jest to ulica jednokierunkowa. Rozdajemy łaskę. Nauczamy, dajemy. Jest to dobry pomysł, aby dawać, ale od Rupy Goswamiego słyszymy również o otrzymywaniu.
Read more →

Przyjaźń to dobra rzecz. Kiedy jest widoczna wśród wielbicieli, przyciąga więcej wielbicieli. Opowiem wam fajną historię. Nie wiem, czy pochodzi z tradycji chrześcijańskiej, czy żydowskiej, czy też z połączenia obu. To historia międzyreligijna. Był klasztor, w którym był jeden opat i pięciu mnichów. Byli dość starzy i coraz bardziej zdawali sobie sprawę z tego, że starzeją się i jeden po drugim prawdopodobnie „zejdą ze sceny”, jak to mówimy po angielsku. Martwili się: “Co robić? Nie zyskujemy żadnych nowych wielbicieli!”.
Read more →

Kiedy jesteśmy pozbawieni możliwości odwiedzania świątyń, możemy czcić Krysznę w postaci Jego Bóstwa w domu. Jak to zwykł często mówić Śrila Prabhupada (parafrazując): „Nie ma ograniczeń w wielbieniu Kryszny. Możemy wielbić Krysznę zawsze, w każdych okolicznościach”.
Read more →

W swoim opisie wieku Kali, Śuka recytuje Bhumi-gitę– Pieśń o Ziemi (Bhagavata Purana, Księga 12, Rozdział 3). W tej pieśni Ziemia (jako kobieca postać) śmieje się z żądzy niezliczonych królów w ich daremnych próbach podbicia jej. W poszukiwaniu kontroli nad nią, nie udaje im się kontrolować własnych impulsów zmysłowych i stają się nieświadomi zbliżającej się śmierci (Bhagavata Purana 12.3.4-5). Następstwem takiej ignorancji jest niewłaściwe wykorzystanie darów ziemi, co prowadzi do niedostatku. Swami Prabhupada omawiał tę dynamikę przy wielu okazjach, na przykład podczas wykładu, który wygłosił w Los Angeles:
Read more →